Հերման Հեսսե – Դեմիան

Առարկաները, որ մենք տեսնում ենք, այն նույն առարկաներն են, որ նաև մեր մեջ են: Չկա մեկ ուրիշ իրականություն, քան այն, որ մենք մեր մեջ ենք կրում: Այդ պատճառով էլ մարդկանց մեծամասնությունն իրականությունից դուրս է ապրում, որովհետև նրանք մեզանից դուրս գտնվող պատկերները որպես իրականություն են ընդունում և իրենք, իրենց ներսում մշտամփոփյալ, աշխարհին բնավ խոսելու հնարավորություն չեն ընձեռնում: Այդպես կարելի է երջանիկ լինել: Բայց երբ մեկ անգամ էլ այն մեկ ուրիշն ես ճանաչում, այլևս մեծամասնության ճանապարհով ընթանալու ընտրություն չես ունենում: Մեծամասնության ճանապարհը հեշտ է ու թեթև, մերը՝ դժվար: Սակայն մենք ուզում ենք ճանապարհ ընկնել: