Ժողովածուն ընդգրկում է 17–18–րդ դդ. ֆրանսիական հրաշապատում զրույցներ, որոնց հեղինակներն ազնվական դասի ներկայացուցիչներ էին` իրենց ժամանակի կրթված տիտղոսավոր կանայք, որոնք, մուտք չունենալով համալսարաններ և կրթական այլ օջախներ, ստեղծեցին գրական սալոններ՝ ի թիվս այլ նախաձեռնությունների՝ հիմք դնելով հեղինակային հեքիաթասացության ուրույն ավանդույթին և խթանելով գրական հեքիաթի աննախընթաց զարգացումը: